Elektroterapia to dział fizykoterapii zajmujący się leczeniem objawowym, w którym wykorzystywany jest przepływ prądu jako bodziec leczniczy. Zastosowanie oraz sposób działania prądu uzależniony jest od jego kierunku, częstotliwości, rodzaju oraz natężenia
Cele elektroterapii:
Poprawa ukrwienia
Przyspieszenie wchłaniania obrzęków i wysięków śródstawowych
Zmniejszenie napięcia mięśni
Złagodzenie bólu
Leczenie objawów schorzeń m.in. układu ruchu i neurologicznych

Przeciwwskazania do elektroterapii:
• Implanty elektroniczne
• Implanty metalowe
• Choroby nowotworowe
• Aktywna gruźlica
• Stany zapalne skóry
• Choroby układu krążenia
• Uczulenie na leki stosowane w jonoforezie
• Miesiączka
• Ciąża
• Stwardnienie rozsiane
• Zapalenie żył i naczyń głębokich
• Krwotoki
• Zaburzenia czucia w miejscu przyłożenia elektrod
• Zespoły psychopatologiczne

– Galwanizacja

Zabieg elektroleczniczy , w którym wykorzystuje się prąd stały. Wywołuje pobudliwość nerwów, działa przeciwbólowo, przeciwbólowo i rozszerza naczynia krwionośne a tym samym dotlenia miejsce poddane zabiegowi.

– Nerwobóle
– Zaburzenia krążenia obwodowego
– Porażenie wiotkie
– Choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa
– Przewlekłe zapalenie nerwów, korzeni nerwowych i splotów

– Jonoforeza

Polega na aplikowaniu przez skórę określonych leków w postaci żelów, maści lub roztworów za pomocą  prądu stałego. Najczęściej stosowane są leki o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym, rozszerzającym naczynia krwionośne , przeciwreumatyczne oraz rozmiękczające tkankę bliznowatą. Metoda ta ułatwia wchłanianie leku w tkankę zmienioną chorobowo.

– Utrudniony zrost kostny
– Nerwobóle
– Zespół rwy kulszowej
– Przykurcze
– Stany zapalne tkanek miękkich
– Blizny
– Stany pourazowe stawów i mięśni
– Zaburzenia krążenia obwodowego

– Prądy interferencyjne

– Nerwobóli
– Zespołów bólowych kręgosłupa
– Zaników mięśni będących wynikiem bezczynności
– Stanów pourazowych i pooperacyjnych
– Zmian zwyrodnieniowych stawów kończyn
– Reumatyzmu tkanek miękkich
– Nietrzymania moczu
– Rwy kulszowej
-Chorób: Buergera, Raynauda, Sudecka, przykurcz Volkmanna

– Elektrostymulacja

Polega na pobudzeniu mięśni za pomocą impulsów prądu elektrycznego. Przy użyciu elektrod punktowych lub pasów, przez które aplikowane są impulsy, pobudzane są mięśnie do skurczu. Zabieg ten znajduje szerokie zastosowanie w neurologii, gdy zaburzone jest przewodzenie impulsów nerwowych  do mięśni.

– Zaniki mięśniowe
– Porażenie wiotkie mięśni
– Bóle mięśniowe
– Wzmocnienie mięśni
– Zespoły bólowe korzeniowe

– TENS terapia przeciwbólowa

Jest to przez skórna elektryczna stymulacja nerwów, stosowana do przewlekłych , ostrych zespołów bólowych, służy jako gimnastyka mięśni.

– Uśmierzenie bólów mięśniowych, nerwobóli
– Stymulacja mięśni szkieletowych
– Bóle stawów w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa
– Półpasiec
– Ból pooperacyjny
– Ból w I fazie porodu
– Zapalenie okołostawowe

– Prądy diadynamiczne

Są to prądy o niskiej częstotliwości i charakteryzują się przenikaniem w głąb tkanek. Czynnik ten przywraca tkankom ich normalną i fizjologiczną siłę i napięcie. Główną zaletą tego rodzaju prądu jest silne działanie przeciwbólowe i długotrwałe podwyższenie progu odczuwania bólu. Podczas zabiegu, w krótkim czasie zmieniany jest rodzaj prądu.

– Nerwobóle
– Mięśniobóle
– Odmrożenia
– Dyskopatie
– Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa
– Półpasiec
– Porażenie obwodowego nerwu twarzowego
– Migreny